Babcia pierwsza klasa

Szczęście się chyba do mnie uśmiechnęło. Bo tak dobrze jest.

Ostatnie weekendy spędzaliśmy na wycieczkach. Połaziliśmy trochę po górkach mniejszych i większych, pooglądaliśmy świat z góry, poleżeliśmy na trawie-szał pał, gwizd pizd jak to mówią ;]  

Miniony spędziliśmy wyjątkowo w domu, bo miałam dużo sprzątania itd., ale i tak było zajebiście. Wybraliśmy się z Maćem na wyżerkę, posiedzieliśmy, pogadaliśmy i pośmialiśmy się. Kolejny raz dostałam błogosławieństwo od Maća. Wypowiada się o Lubym w następujący sposób: "bardzo fajny chłopak" :D

Wczoraj byłam u Lubego na obiedzie i... umarłam :D W obiedzie uczestniczyła też jego babcia, którą już wcześniej poznałam. Zjedliśmy, wszystko pięknie ładnie, aż tu nagle:

Babcia: - A jakie macie plany na przyszłość?

Luby jak na dyplomatę przystało: - W sierpniu jedziemy na weekend w góry.

Ja: (próbuję ze słabym skutkiem okiełznać mój szelmowski uśmiech i trochę już parskam)

Babcia: - Ale ja nie o takie plany pytam! Bo chyba nie chodzicie na darmo?

Ja: No chyba nie na darmo ;]

Babcia: - Bo ja bym chciała prawnuczki doczekać!

Luby: (śmiech)

Babcia: - Tu się nie ma z czego śmiać!!

Ja: (wybuchnęłam śmiechem na całe mieszkanie!) :D

Potem jeszcze dowiedzieliśmy się, że dzieci powinno się mieć za młodu ;] A jak już byliśmy sami to Luby wyznał mi, że babcia rano pytała go kiedy zamierza się wyprowadzić. A ja na to: Ale gdzie? Chyba nie do mnie? ;]

Pomijam fakt, że już jakiś czas temu pytała go kiedy ma zamiar kupić pierścionek!

Babcia jest nie do podrobienia :D

Grubo ;]